Papa kun je de telefoon nu uitzetten? – Column

Voordat ik het pand van de fysiotherapeut betreed zet ik altijd mijn mobiele telefoon uit. Immers niets is irritanter wanneer je in de wachtkamer zit en het apparaat rinkelt omdat iemand jou op dat moment zo nodig wil spreken. Overigens alle andere geluiden van berichtenapplicaties staan altijd uit.

Nadat ik de telefoon in mijn jaszak gedaan had bleef ik nog even buiten staan om op afstand naar de bomen van het park te kijken. Intussen kwam er een fietser aan. Hij reed niet snel. De man had wellicht voor de zekerheid een fietshelm op zijn hoofd. Met zijn linkerhand hield hij het stuur vast en met de rechterhand een smartphone tegen zijn oor terwijl hij in gesprek was.

Op de stang van de herenfiets zat een knaapje van een jaar of zes die ook een helm droeg en zelfs een zonnebril. Hij hield zich vast aan het stuur. Met de nodige irritatie vroeg hij luid en duidelijk: “Papa kun je de telefoon nu uitzetten?” Als toeschouwer schoot ik in de lach, want dat jochie had volkomen gelijk.

© Willem Croese